Aktualności
Przedszkole
Projekty realizowane
Projekty zakończone
Programy edukacyjne
Logowanie
Informacje od pedagoga/psychologa |
![]() |
![]() |
![]() |
Wpisany przez Annę Łysenko |
Drodzy Rodzice, wprawdzie nie wszystkie dzieci wróciły do nauki stacjonarnej, ale już dziś warto zastanowić się nad pytaniami kierowanymi do naszych pociech.
10 porad dla rodziców dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu przez dzieci - plik PDF Depresja młodzieńcza - plik PDF Naucz się mówić do osób chorych na depresję wieku młodzieńczego - film informacyjny
Wstyd
Wstyd nie należy do 6 podstawowych i wrodzonych uczuć (wg Eckmana są to: radość, smutek, złość, obrzydzenie, zaskoczenie, strach). Dziecko musi się go "nauczyć", to znaczy doświadczyć go w oczach lub zachowaniu bliskich mu osób. A wstydzimy się siebie, nie zachowania. To jest ta podstawowa różnica między wstydem a poczuciem winy. Każdy z nas ma jakiś standard postępowania, jakieś reguły, do których porównuje swoje doświadczenia. Kiedy więc coś się dzieje, pierwszą refleksją jest (często nieświadomą):
Co jest bardziej obciążające, wyniszczające? Odpowiedź jest prosta. Jak to się jednak dzieje, że jedni ludzie będą częściej myśleć, że to oni są głupi, a nie ich zachowanie było nie na miejscu? To wypadowa cech osobowości i wychowania. Najważniejsze jest jednak to, że jak na cechy wrodzone nie mamy wpływu, tak na wychowanie i czyny oraz słowa tak. A wstyd wyniszcza, hamuje dzieci.
Jeśli rodzic się na niego obraża, okazuje mu wrogość, rozczarowanie, trudno mu będzie wykształcić w sobie stabilną i dobrą samoocenę. Zawstydzenie go zahamuje i spowoduje obwinianie siebie, a nie swojego zachowania o wszystkie zaistniałe negatywne sytuacje.
Rodzice! Pamiętajcie, że to wy kształtujecie pewność siebie i poczucie wartości waszego dziecka od samego początku. Odpowiednie komunikaty mogą mu pomóc, a inne osłabić. Należy wybierać rozważnie. (źródło: Monika Kalinowska psycholog) |