SCENARIUSZ INSCENIZACJI Z OKAZJI
NARODOWEGO ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI
w wykonaniu uczniów klasy II a i III a
Reżyseria:
M. Dzitowska, A. Wysocka
Scenografia:
M. Dzitowska, A. Wysocka
Rekwizyty: M. Dzitowska,
A. Wysocka, uczniowie
Oprawa
muzyczna:
A. Wysocka
OSOBY:
Czech
Rus
Rycerze
Dziecko
z godłem
Dzieci
z chorągiewkami
Starszy
kolega I
Starszy
kolega II
Chór
Na scenie stoją dzieci przebrane za
rycerzy Lecha. W głębi widać wielki dąb – na nim orzeł na gnieździe. Z boku
dzieci z chorągiewkami i godłem Polski.
„O
MÓJ ROZMARYNIE” – I, II, VII zwrotka
to
nasze godło.
Znak
narodowy.
Tego
legenda właśnie dowodzi.
Trzech
braci kiedyś żyło...
Lech,
Czech i Rus zwani byli.
Ciasno
im w jednym miejscu było.
Wyruszyć
w świat postanowili.
Miejsca
na swoje siedziby poszukamy.
A
gdzie kraina w zwierza bogata,
tam
się zatrzymamy i zamieszkamy.
/Lech, Czech i Rus
wyruszają a z nimi rycerze/
przez
prastarą puszczę wędrowali...
Przez
gąszcze i chaszcze...
Wytchnienie
koniom nie dawali.
Nagle,
na polanie stado jeleni ujrzeli.
Wstrzymali
konie, łuki swe napięli.
Piękne
jelenie nieszczęście zwietrzyły.
W
trzy strony świata z wichrem, hen ruszyły.
Co
tylko wyskoczy koń!
/Rozchodzą się w trzy strony ze
swoimi drużynami. Lech ze swoją drużyną na pierwszym planie/
Na
północ ruszył Lech.
Na
wschód skierował się Rus.
Południe
zaś wybrał Czech.
Lech
ze zmęczoną drużyną
daremnie
gonił zwierzynę.
Ciemna
już nocka nastała...
Spocząć
drużynie kazała.
/drużyna układa się pod dębem/
wędrowcy
spoczęli.
O
świcie, nad sobą
łopot
skrzydeł usłyszeli.
Olbrzymie
do nas wyciąga szpony,
To
dla nas dobry znak.
hołd tobie orle składam!
Tu
będzie nasza osada!
Gniezdnem nazwiemy!
/rycerze siadają pod dębem/
powstała
grodu nazwa.
Gniezno
– pierwszy obronny
gród
w okolicy...
Stał
się tez pierwszą
Polski
stolicą.
A
Orzeł Biały:
Polski,
Wyniosły,
Cudny,
Z
którego każdy
Polak
jest dumny!
rozpoznaje!
Czci
go!
I
hołd mu oddaje!
towarzyszył
Polakom
przez
ponad tysiąc lat.
zna
już historię.
Niech
nam o polskich
dziejach
opowie.
Co
to za rocznica
11
listopada?
Wiedzieć
to dzieciom
małym
też wypada.
Wolność
utraciła.
Straciła
dużo wojska
i w
niewoli była.
Ojczyzna
osłabiona była.
Przez
kłótnie, swary, złe rządy.
I
właśnie wtedy wolność straciła.
Trzej
potężni sąsiedzi
ziemię
polską rozgrabili,
własne
rządy wprowadzili.
rozbiór
ziem naszych zrobili.
Polskę
z mapy świata wykreślili.
W
sercach ukryta przez lata!
Zaborcy
też godność Polakom zabrali.
Wrogim
językiem mówić kazali.
Za
język polski surowo karali.
Tradycji
naszych nie szanowali.
Po
polsku potajemnie czytali,
zbrojne
powstania organizowali!
Powstania
się jednak klęską kończyły –
zaborcy
zbyt silni byli.
Słowa
„Roty” poetki wielkiej
postawę
Polaków wyrażą najpiękniej!
Zaśpiewajmy
razem:
„ROTA”
– jedno
dziecko śpiewa solo zwrotki, a pozostałe osoby refren.
Sto
lat trwała ta ciężka dola.
W
1914 roku nastąpił wybuch
pierwszej
wojny światowej,
bo
Rosja, Prusy i Austria
były
już skłócone.
W
szeregach wrogiego wojska
zmuszeni
byli walczyć Polacy.
Głęboko
wierzyli jednak,
że
wolność odzyska Polska!
Ponad
4 lata wojowali.
Takie
wtedy pieśni
ułani
śpiewali...
„PRZYBYLI
UŁANI” – I,
III, V, VI, X – zwrotka
Tym,
że Polska stała się wolna.
A
rewolucja wybuchła w Rosji.
11
listopada Polska wolność odzyskała
i
na mapie świata znowu zaistniała.
Piękną
nam dałeś lekcję historii.
Wiem,
co to jest Polska.
A
czy ty wiesz?
To
piasek, sosna...
Bocian
i topola.
Prababci
krosna,
Wisły
zakola...
I
mój dom też!
Na
łące świerszczem,
Polonezem As – dur,
majowym
deszczem.
I
gdy pieje kur…
I
mową mą!
Czy
czujesz ją?
Nasturcją
i malwą,
Skoszonym
sianem,
Zroszoną
trawą,
Gołębim
gruchaniem…
I
poezją!
Polak
mały.
Jaki
znak twój?
Orzeł
Biały.
Gdzie
ty mieszkasz?
Między
swymi.
W
jakim kraju?
W
Polskiej ziemi.
Czym
ta ziemia?
Mą
Ojczyzną.
Czym
zdobyta?
Krwią
i blizną.
Czy
Ją kochasz?
Kocham
szczerze.
A w
co wierzysz?
W
Polskę wierzę!
INSCENIZACJĘ PRZYGOTOWAŁY:
WYKORZYSTANO SCENARIUSZ A. MAJ Z „NAUCZANIA POCZĄTKOWEGO” 1/2001